dwa . ♥

Alex ♥

Obudził mnie dźwięk cichej rozmowy. Próbowałam unieść powieki lecz, bardzo jasne światło raziło mnie. Zaczęłam mrugać ale przyzwyczaić oczy do światła dziennego. Zobaczyłam, że w moim kierunku idzie pielęgniarka. Odchrząknęłam, ponieważ miałam bardzo sucho w gardle.

- Gdzie jestem?- spytałam cicho.

- Wszystko wyjaśni Pani lekarz.- kobieta w średnim wieku zmieniła mi kroplówkę.

Po chwili na salę wszedł starszy mężczyzna, jak mniemam, to on miał mi wszystko wytłumaczyć.

-Dzień dobry. Jak się Pani czuje?

- Co się stało, czy ja jestem w szpitalu?

- Tak, miała Pani wypadek samochodowy.

- Wypadek?! Jak? – chciałam się nieść, ale kabelki mi na to nie pozwalały. – O mój Boże… A Josh? Co z nim?

- Emm.. mężczyzna miał czterogodzinną operację. Przykro mi, ale nie przeżył.

- Josh nie żyje? Co pan wygaduje? – po współczującym wzroku lekarza, wiedziałam, że nie oszukuje. – Niee… - zalałam się łzami.

- Proszę się uspokoić, bardzo proszę.

- Jak mam się uspokoić jeśli mój chłopak zginął? Czy Pan wie o czym mówi?! – pod wpływem chwili zaczęłam krzyczeć i odpinać od siebie kroplówkę i Bóg wie co jeszcze.

- Niech Pani się uspokoi i położy.

Lekarz podał mi jakieś środki uspokajające i po chwili leżałam z powrotem.

„ Co ja teraz zrobię?” w jednej chwili moje życie tak po prostu straciło sens. Odwróciłam się na bok i ujrzałam dziewczynę leżącą na łóżku obok. Powinnam się przywitać i zachować kulturalnie, ale nie dałam rady. Moja oczy zaszły ponownie łzami i po chwili zasnęłam.

_____________________________________________________________

cześć. :* trochę krótki, wiemy. w następnych zacznie się wszystko rozkręcać, pojawi się 1D. 

do następnego. < 3