dziesięć ♥

Nagle usłyszałam głośmy grzmot i... obudziłam się. Byłam cała mokra. Łzy leciały po moich policzkach. Telewizor był wyłączony a za oknem waliły pioruny. Chciałam zapalić lampkę ale się nie dało. Pewnie wywaliło korki. Jeszcze oszołomiona wyciągnęłam z kieszeni telefon i wybrałam numer do Niall'a. Pierwszy sygnał, drugi, moje serce przyspieszyło, sygnał trzeci, czwarty. Moje serce waliło jak oszalałe.
-Alex? Co się stało? Jest 3 w nocy - usłyszałam zachrypnięty glos Niall'a
-Boże Niall! Ty żyjesz!
-Tak żyje. Jest burza, więc trochę niebezpiecznie rozmawiać teraz przez telefon...
-Tak, wiem, przepraszam. Chciałam się upewnić czy nic ci nie jest.
-Ze mną wszystko w porządku.
-Cieszę się. Przepraszam, że cię obudziłam.
-Okey.
-To na razie.
-Do zobaczenia.
-Pa
Rozłączyłam się i odetchnęłam z ulgą. Jeszcze trochę się telepiąc poszłam do swojego pokoju i wskoczyłam do łóżka. Próbowałam uspokoić oddech. Długo nie mogłam zasnąć bo nadal miałam w głowie okropny koszmar ale w końcu odpłynęłam ze zmęczenia.

Następnego dnia obudziły mnie promienie słoneczne. Wstałam więc i spojrzałam przez okno. O ile wczoraj było chłodno dziś Słońce mocno grzało. Wzięłam szybki prysznic, włosy spięłam w koczka i założyłam TO. Zjadłam tosty, popiłam kawą a później wyszłam na spacer do parku. Ptaki ładnie śpiewały a dzieci biegały całe wesołe. W centrum też nie było dużo ludzi pewnie wszyscy korzystając z pogody wybrali się nad jezioro. Kiedy tak szłam i rozmyślałam nagle ktoś na mnie wpadł. Upadłabym ale szybko chwyciły mnie silne ramiona.

- Dobry refleks. – zaśmiałam się cicho.

- Dzięki, nic Ci nie jest? – usłyszałam nad uchem przyjemny męski głos.

- Nie, jest dobrze. Przepraszam, powinnam bardziej się rozglądać.

- To może w miarę przeprosin dasz się zaprosić na lody? – wskazał kawiarnię naprzeciwko.

Zastanowiłam się chwilę, ale co mam w sumie do stracenia? – Jasne, chodźmy. Jestem Alex.

- Miło mi, Chris.

Kilka minut później siedzieliśmy przy małym stoliku obok okna, zajadając się lodami w różnych smakach. Powiedziałam mu trochę o sobie a od niego dowiedziałam się, że studiuje rysunek. Pokazał mi kilka szkiców i byłam pod wielkim wrażeniem. Wydawało mi się, że w pewnym momencie przez ulicę przeszli chłopaki ale pomyślałam, że mam już jakąś obsesję.

Niall♥

Gdy zobaczyłem Alex w kawiarni i to jeszcze z nim, to zamarłem. Skąd ona go zna? Muszę ją przed nim ostrzec. Na pewno mnie nie posłucha… Z drugiej strony nie mogę wtrącać się w jej życie. Rozmyślałem tak, kiedy Zayn mnie szturchnął.

- Co jest?

- Widziałem Alex z Chrisem…

Mulat oparł się o kanapę i zacisnął pięści ze złości.